UZGODNIENIE POGRZEBU:

Po stwierdzeniu zgonu należy niezwłocznie poinformować o zaistniałej sytuacji proboszcza miejsca  (osobiście lub telefonicznie) a potem zgłosić się w kancelarii parafialnej celem uzgodnienia termin pogrzebu oraz miejsca na cmentarzu parafialnym, by pozostałe formalności załatwić w zakładzie pogrzebowym.

Parafia posiada własną kaplicę przedpogrzebową z chłodnią.

Należy przed pogrzebem dostarczyć następujące dokumenty:

• akt zgonu oraz zaświadczenie z USC w celu pochowania zwłok,
• zaświadczenie o udzieleniu sakramentu chorych i wiatyku (Komunii św.), jeśli zgon nastąpił poza parafią lub w szpitalu (wystawia je kapelan szpitala)’
• zaświadczenie z parafii zamieszkania zmarłego, jeśli zmarły mieszkał poza parafią.

KILKA UWAG DLA RODZINY UMIERAJĄCEGO:

Chory, którego zgon jest bliski, chyba najbardziej potrzebuje naszego psychicznego wsparcia. Jednak niektórzy z nas nie czują się na siłach sprostać tej „ostatniej posłudze miłości” – odczuwają przed nią lęk. Poza tym często staje się to w nowoczesnych szpitalach niemal niemożliwe. Wielu ludzi umiera więc w samotności i opuszczeniu. Każdy cierpiący, pozostawiony samemu sobie człowiek jest świadectwem naszego samolubstwa i braku miłości, oskarżeniem całego społeczeństwa.

Chrześcijanie, którzy czuwają przy umierającym, winni umacniać go w przekonaniu, że nie jest sam. Niejednokrotnie od słów jest tu ważniejsza pełna wyrozumiałości obecność. Jak długo umierający jest przytomny, mogą chrześcijanie umacniać jego ufność w wierność Boga i pomagać mu przezwyciężać lęk przed śmiercią. Mogą, przy zapalonej Gromnicy, modlić się z konającym słowami Jezusa: „Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego” (Łk 23, 46), w Twoje ręce składam moje życie. Wielu chrześcijan przygotowuje się do śmierci, prosząc o pomoc Matkę Jezusa: „Módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej” („Zdrowaś Maryjo”) lub odmawiając Koronkę do Bożego Miłosierdzia.

W dniu pogrzebu gromadzą się krewni i przyjaciele zmarłego na Eucharystii sprawowanej w Jego intencji. Towarzyszą mu również na miejsce wiecznego spoczynku. Modlitwy i pieśni pogrzebowe wyrażają, mimo smutku po utracie ukochanej osoby, nadzieję na życie wieczne. Chrześcijanie mogą w smutku mieć nadzieję, ponieważ są przekonani, że zmarli przebywają u Boga, i ponieważ wierzą w ich zmartwychwstanie. Dawny Kościół obchodził dzień śmierci swych świętych jako narodziny do nowego, wiecznego życia.

Modlitwa za zmarłych

Wieczny odpoczynek racz im dać. Panie,
a światłość wiekuista niechaj im świeci.
Niech odpoczywają w pokoju. Amen.